Öğretmen okulunda son sınıfın son aylarındayız. Okulda gizlice sigara içen arkadaşlarımız vardı. Yasak olduğu için çoğu ya tuvalette ya da okulun dışındaki "Kumluk" adı verilen alanda içiyordu.
Ben ise kendi kendime söz vermiştim: Sigara içmeyeceğim. İçsem bile, babamın gönderdiği parayı buna harcamayacaktım.
Yatılı okulda kalıyorduk. Etüt aralarında arkadaşlar Kumluk’a gidip sigara içerken, ben onlara pek katılmıyordum.
İlk Adımlar: Kumluk’la Tanışma
Bir gün bir arkadaşım “Hadi Kumluk’a gidelim,” dedi.
“Hayır, orada çoğu sigara içiyor,” dedim.
“Sen içmek zorunda değilsin. Sadece bir tur atalım,” diye ısrar etti.
İkna oldum ve birlikte gittik. Kumluk kalabalıktı. Çoğu kişi sigara içiyordu ama bana ısrar edilmedi. Sohbet ettik, yürüyüş yaptık. O gün sadece gözlemledim.
İlk Sigara Deneyimi
Bir başka gün, “Dere kenarında yürüyelim. İstersen içme,” dedi aynı arkadaşım. Kabul ettim. Sohbet ederken biri sigara uzattı. Önce reddettim. Ama “Bir tane içmekle bir şey olmaz,” dediler.
Merak ettim. Aldım.
Daha önce mısır püskülünden sigaralar yapmıştım ama bu gerçek bir sigaraydı. Dumanı ağzıma alıp hemen geri üfledim. Tadı berbattı. “Buna neden para harcıyorlar ki?” diye düşündüm.
Ama sonra biri, “Helal be, sen de başlamışsın artık!” dedi.
Sigara içmek bir tür ‘erkeklik göstergesi’ gibi sunuluyordu. Bu hoşuma gitmişti.
İlk Paket ve İlk Övgüler
Bir süre sonra kendime bir paket sigara aldım. Mütalaa sonrası arkadaşlarımı Kumluk’a ben çağırdım. Paketi çıkardım, uzattım. Herkes bir sigara aldı.
Ertesi gün aynı paketi yine uzatınca biri, “Hani içmiştin? Paketin aynı duruyor,” dedi. Utandım. “Bu yeni paket,” dedim.
- “Vay be, kısa sürede tiryaki oldun!”
- “Sana sigara yakışıyor!”
- “Bize katılmana sevindik!”
Daha önce hiç bu kadar övülmemiştim. Meğer bu övgüler, bağımlılığın tuzak melodileriymiş.
Sigara İçmek İçin Para Kazanmak
Birkaç hafta sonra babamın gönderdiği para yetmemeye başladı. İnşaatta çivi toplayıp düzeltip satarak para kazanmaya başladım. Ellerim şişti, acı içinde kaldım. Para kazanmanın zorluğunu o gün anladım.
“Doğru” Sigara İçmek ve İlk Kriz
Sigara içiyorum ama hâlâ dumanı sadece ağzıma alıp geri veriyorum.
Bir arkadaşım, “Sigara öyle içilmez, içine çekmen lazım,” dedi. Gösterdi.
Denemek istedim… Keşke denemeseydim!
Bir nefeste midem bulandı, ciğerlerim yanmaya başladı. Öksürük krizine girdim. Gözlerim yaşardı, yüzüm kıpkırmızı oldu. Derenin pis suyundan birkaç yudum içince biraz düzeldim.
Gerçekler Geç Geliyor
Sigaranın kurduğu dostlukların çoğu sahteydi. Bunun farkına çok geç vardım.
O yaşta bir rehberim olsaydı… Belki de bu hatayı yapmazdım.
Bu süreç aylarca sürdü.
Sanırım…
- Sanırım hiçbir beden sigaraya kolay alışmıyor.
- Sanırım vücudumuz başta bizi uyarıyor ama biz bu sinyalleri görmezden geliyoruz.
Ben sigaraya arkadaş etkisiyle, biraz da büyükleri taklit ederek başladım. Belki de çoğu insan gibi…
Ve Sonradan Anladım ki…
Sigara içmemek, dışlanmak değil; bağımlı olmamak, özgür kalmaktır.
Sonraki yazı: Sigaralı İstanbul- Ankara Yolculuğu
Siz ve tanıdıklarınız benzer deneyimler yaşadı mı? yorumlarda paylaşabilirsiniz.
Etiketler: sigaraya başlama hikayesi, sigaranın zararları, gençlerde sigara alışkanlığı, bağımlılık, öğretmen okulu anıları, ergenlikte kötü alışkanlıklar, sigarayı bırakma motivasyonu
